ارزیابی هیستوپاتولوژیکی عصاره هیدروالکلیکبر (Capparis spinosa) برترمیم زخم-دهانی موش سفید زمایشگاهی
|
معصومه تاجیک، صفورا صیفی، فریده فیضی *، سهراب کاظمی، علی اکبر مقدم نیا |
، faridehfeizi@yahoo.com |
|
چکیده: (6 مشاهده) |
سابقه و هدف: عوامل بسیار زیادی در سرعت و چگونگی روند ترمیم زخم موثرند. از اهداف علوم پزشکی، ترمیم زخم در زمان کوتاه با کاهش عوارض جانبی است؛ ازآنجائیکه تاثیر و مکانیسم عملکرد کبر بر ترمیم زخم دهانی شناخته شده نیست لذا در تحقیق حاضر برای اولین بار اثر عصاره هیدروالکلی این گیاه در ترمیم زخم دهانی موش بررسی شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 36 سر موش نر از نژاد ویستار، در محدوده وزنی 200-150 گرم مورد استفاده قرار گرفته است که شامل 6 گروه بوده و به دو گروه مستقل 5 و10 روز تفکیک شده و هر دسته شامل 3 گروه با دوزmg/kg 200، mg/kg 300 و با آب مقطر می باشد. بعد از بیهوش کردن زخمی در سمت راست زبان ایجاد شد و پس از کشتن موشها بررسی هیستوپاتولوژی، مورفومتری و ایمونوهیستوشیمی صورت گرفت.
یافته ها: در بررسی ضخامت اپیتلیوم در گروههای 5 روزه تیمار با کبر mg/kg 200و 300 تفاوت معنیداری مشاهده نشد اما میانگین ضخامت پاپیلا و آستر مخاط نسبت به گروه کنترل به ترتیب بیشتر وکمتر بود (0/001>p). میانگین تعداد عروق خونی و ماستسل 5 روز به ترتیب در گروه اول و دوم (2/3±5/3، 2/6±7/5) و (7/5±26/5، 4/4±14/9) بود (0/001>p). در حالیکه نتایج معنی داری از بررسی ائوزینوفیلها بدست نیامد. در بیان نیتریک اکسید سنتتاز (INOS=Nitric oxide synthases) اختلاف معنیداری بین گروه اول 5 روز و کنترل مشاهده شد 0/01.p= درگروههای ده روز هیچ اختلاف معنیداری بدست نیامد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که عصارهکبر با افزایش ضخامت پاپیلای اپیتلیوم، کاهش ضخامت آستر مخاط، افزایش تعداد عروق خونی، افزایش تعداد ماستسل و کاهش بیان INOS میتواند در ترمیم زخم دهانی موش آزمایشگاهی نقش داشته باشد. |
|
واژههای کلیدی: ترمیم زخم، عصارهکبر، موش آزمایشگاهی، ماستسل، ائوزینوفیل |
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی، پاتولوژی دریافت: ۱۳۹۵/۹/۱۸ | پذیرش: ۱۳۹۵/۹/۲۳ | انتشار: ۱۳۹۵/۱۰/۷
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|