سابقه و هدف: کهورک دارای خواص ضددیابتی و آنتی­اکسیدانی است و ممکن است در جلوگیری از آثار مخرب دیابت بر بافت بیضه مفید باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر میوه کهورک بر پارامترهای باروری، وضعیت آنتی­اکسیدانی و ساختار بافت بیضه موش­های صحرایی دیابتی انجام گرفت.

مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (220-200 گرم) به 4 گروه کنترل، کهورک، دیابتی و دیابتی+کهورک تقسیم شدند. جهت القاء دیابت از استرپتوزوتوسین (mg/kg55، داخـل صـفاقی) استفاده شد. گروه­های کهورک و دیابتی تحت درمان با کهورک به مدت 30 روز mg/kg 300 عصاره آبی- الکلی کهورک را بصورت داخل صفاقی دریافت کردند. در پایان مطالعه، حیوانات توزین و تشریح شدند سپس پارامترهای باروری، آنتی­اکسیدانی و هیستوپاتولوژی بیضه بررسی شد.

یافته­ ها: سطح ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (0/5±12/4) و سوپراکسیددیسموتاز (0/5±1/9) در بافت بیضه موش­های صحرایی دیابتی تحت درمان با کهورک نسبت به گروه دیابتی (به ترتیب 0/7±7/9 و 0/18±0/6) افزایش معنی­داری داشت (0/001p=) در حالیکه استفاده از عصاره کهورک میزان مالوندی­آلدئید را در گروه دیابتی تحت درمان به طور معنی­داری 16/4±373/9 کاهش داد (0/000p=). افزایش معنی­دار در سطح سرمی تستوسترون، تعداد و تحرک اسپرم (0/003p=) در گروه دیابتی درمان شده با کهورک مشاهده گردید. همچنین کهورک باعث کاهش تخریب­های بافتی بیضه ناشی از دیابت گردید.

نتیجه­ گیری: عصاره آبی-الکلی کهورک از طریق افزایش فعالیت آنتی­اکسیدانی و کاهش استرس اکسیداتیو سبب بهبود پارامترهای باروری و ساختار بافتی بیضه در موش­های صحرایی دیابتی گردید.