مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد ۱۸، شماره ۹، صفحات ۳۹-۴۸

عنوان فارسی شیوع هیپوپاراتیروئید در بیماران تالاسمی ماژور ایران
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: هیپوپاراتیروئید یکی از عوارض شایع اندوکرین در بیماران تالاسمی ماژور می باشد. در مطالعات متعدد گزارشات متفاوتی از شیوع هیپوپاراتیروئید در بیماران تالاسمی ماژور ایران ارائه شده است و یک برآورد کلی از آن وجود ندارد لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع هیپوپاراتیروئید در بیماران تالاسمی ماژور ایران به روش مرور سیستماتیک و متآنالیز انجام شده است. مواد و روش­ها: مطالعه حاضر براساس چک لیست PRISMA برای مطالعات مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شد. برای دستیابی به مستندات مرتبط با استفاده از کلیدواژه های استاندارد در بانک های اطلاعاتی ملی و بین المللی Magiran، Iranmedex، SID، Medlib، Scopus، PubMed، Science Direct، Cochrane، Web of Science، Springer، Online Library Wiley و همچنین موتورجستجوی Google Scholar بدون محدویت زمانی تا سال 1395 جستجو انجام شد. یافته ها: در 19 مطالعه، 3219 بیمار تالاسمی ماژور مورد بررسی قرار گرفتند. شیوع هیپوپاراتیروئید در بیماران تالاسمی ماژور ایران 10%( 10-7 CI-95%:) محاسبه گردید. همچنین در بررسی مناطق مختلف ایران، این میزان در غرب (14%)، شرق (18%)، شمال (10%)، جنوب (12%) و مرکز کشور(7%) بدست آمد. شیوع هیپوپاراتیروئید در جنس مونث و مذکر به ترتیب 14 و 9 درصد برآورد گردید. نتیجه گیری: شیوع هیپوپاراتیروئید در بیماران تالاسمی ماژور بالا می باشد. لذا سیاست گذاری و برنامه ریزی های جدید برای به حداقل رساندن عوارض غدد درون ریز از جمله هیپوپاراتیروئید در بیماران تالاسمی ماژور ایران ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Prevalence of Hyperparathyroidism in Patients with Thalassemia Major in Iran
چکیده انگلیسی مقاله BACKGROUND AND OBJECTIVE: Hyperparathyroidism is one the common complications of endocrine in patients with thalassemia major. Several studies have been conducted to report the prevalence of hyperparathyroidism in patients with thalassemia major in Iran. However, there is no comprehensive assessment of it. Therefore, the present study was conducted to investigate the prevalence of hyperparathyroidism in patients with thalassemia major in Iran through systematic review and meta-analysis. METHOD: The present study was conducted based on PRISMA checklist for systematic review and meta-analysis studies. We searched national and international online databases such as Magiran, Iranmedex, SID, Medlib, Scopus, PubMed, Science Direct, Cochrane, Web of Science, Springer, Online library Wiley and Google Scholar for certain standard keywords without time limit until 2016. FINDING: In 19 studies, 3219 patients with thalassemia major were examined. Prevalence of hyperparathyroidism in patients with thalassemia major in Iran was calculated to be 10% (CI-95%: 7-10). Moreover, the percentage for various regions of Iran was different; 14% in the west, 18% in the east, 10% in the north, 12% in the south and 7% in the center of Iran. Prevalence of hyperparathyroidism in men and women was estimated to be 9 and 14, respectively. CONCLUSIONS: Prevalence of hyperparathyroidism in patients with thalassemia major in Iran is high. Therefore, new policy and planning are necessary to minimize the complications of endocrine glands including hyperparathyroidism in patients with thalassemia major in Iran
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله میلاد اعظمی | m azami


شوبو رحمتی | sh rahmati


کوروش سایه میری | k sayehmiri



نشانی اینترنتی http://www.jbums.org/browse.php?a_code=A-10-2201-4&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده کودکان
نوع مقاله منتشر شده مروری
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات