مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد ۱۷، شماره ۱۲، صفحات ۷-۱۱
عنوان فارسی مقایسه مقادیر سرمی اینترلوکین ۶ در نوزادان متولد شده با زایمان واژینال و سزارین
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: اینترلوکین-6 نقش اصلی در خونسازی، ایمنی و پاسخ فاز حاد دارد. این سیتوکین در خون بند ناف یک مارکر دفاع نوزادی در برابر استرس و عفونت می باشد. این مطالعه به منظور مقایسه سطح اینترلوکین-6 نوزادان متولد شده در زایمان طبیعی و سزارین انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در سال 1391 بر روی 35 نوزادان حاصل زایمان سزارین و 46 نوزاد حاصل زایمان طبیعی ترم با وزن مناسب برای سن حاملگی، آپگار بیشتر از 8 (در دقیقه اول و پنجم)، نداشتن شواهد بالینی و آزمایشگاهی عفونت نوزادی در بیمارستان آیت الله روحانی بابل انجام شد. 5 سی سی نمونه خون از بند ناف هر نوزاد جهت تعیین سطح اینترلوکین-6 تهیه شده، نمونه خون به روش Enzyme-immunoassays مورد بررسی قرار گرفت. سپس سایر اطلاعات نظیر سن مادر، جنس نوزاد، سن و تعداد حاملگی و تعداد تولد زنده هر مادر ثبت شد و مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: میانگین سن مادران در گروه زایمان طبیعی 4/8±28/6 سال و در گروه سزارین 5/7±25/5 سال بود(0/011=p). بیست نوزاد (43/5%) در گروه زایمان طبیعی و 16 نوزاد (45/7%) در گروه سزارین پسر بودند. میانه اینترلوکین-6 در نوزادان متولد شده با زایمان طبیعی (3/11±10/9) بیشتر از نوزادان با روش سزاین (3/15±6/6) بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتیجه مطالعه نشان داد که مقادیر اینترلوکین-6 نوزادان متولد شده با زایمان طبیعی و سزارین تفاوتی با هم ندارند
کلیدواژه‌های فارسی مقاله روش زایمان طبیعی، سزارین، نوزاد، بند ناف، اینترلوکین-6.‏
عنوان انگلیسی Comparison of Interleukin-6 (IL-6) Serum Levels in Neonates Born via ‎Vaginal Delivery and Caesarean Section
چکیده انگلیسی مقاله BACKGROUND AND OBJECTIVE: Anxiety is a major symptom of menopause caused by loss of ovarian activity. Anxiety increases the intensity of vasomotor symptoms in menopausal women. This study aimed to compare the effects of exercise and estrogen on anxiety level of ovariectomized mice. METHODS: This empirical study was conducted on 28 mice (weight: 25-35 grams) divided into four groups of seven, including ovariectomy, ovariectomy and exercise, ovariectomy and estrogen (40 mg/kg of estradiol valerate), and ovariectomy combined with exercise and estrogen. Animals were initially ovariectomized and one week later, they were placed on treadmills to run at medium intensity for 30 minutes per day. Intervention continued for five days per week, and after four weeks, anxiety was evaluated using elevated plus-maze. FINDINGS: In this study, estrogen significantly increased the percentage of open arm entry (OAE) compared to ovariectomy group (22.13±4.72 vs. 4.91±3.18, respectively) (p< 0.05). In addition, combination of estrogen and exercise significantly increased open arm time (OAT) compared to ovariectomy group (46.19±6.82 vs. 4.91±3.18, respectively) (p< 0.001). However, no significant difference was observed between exercise and estrogen groups. Also, exercise alone increased OAE compared to ovariectomy group (24.54±3.18 vs. 13.79± 3.23, respectively) (p< 0.05). Percentage of OAE in groups of estrogen, exercise and combined exercise and estrogen was 30.61±1.25, 24.54±3.18 and 46.08±1.04, respectively, which was indicative of no significant difference. However, estrogen and combined estrogen and exercise significantly increased OAE compared to ovariectomy group (p< 0.001). CONCLUSION: According to the results of this study, similar to estrogen, exercise could reduce the anxiety induced by ovariectomy in mice. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Estrogen, Exercise, Anxiety, Menopause
نویسندگان مقاله ایرج محمدزاده | i mohammadzadeh


زهرا اکبریان راد | z akbarian rad


دانیال دهبندی | d dehbandi


هاجر حسین نیا | h hosseinnia


محسن حق شناس مجاوری | m haghshenas mojaveri


نشانی اینترنتی http://www.jbums.org/browse.php?a_code=A-10-1048-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده کودکان
نوع مقاله منتشر شده مقطعی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات