مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد ۱۷، شماره ۸، صفحات ۴۸-۵۴

عنوان فارسی اثر تمرین اختیاری و عصاره گیاه مریم‏گلی بر آسیب های بافت پانکراس موش های صحرایی مسموم شده با دیازینون
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو شایع ترین اثر دیازینون بر موجودات زنده می باشد که سبب اختلال در عملکرد و تخریب بافت پانکراس می شود. در این مطالعه اثر عصاره گیاه مریم گلی همراه با تمرین اختیاری بر تغییرات بافتی پانکراس در موش های مسموم شده با دیازینون مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه 7 تایی کنترل، دیازینون، دیازینون-عصاره، تمرین-دیازینون، تمرین- عصاره– دیازینون تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 4 هفته بر روی چرخ دوار به تمرین پرداختند. به حیوانات در گروههای آزمایشی، دیازینون با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم برای یکبار در طول دوره و عصاره با دوز 100میلی گرم بر کیلوگرم به مدت چهار هفته (پنج روز در هفته) به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. موش ها 24 ساعت بعد از آخرین تزریق کشته شدند. برش‏های بافتی از پانکراس جهت مطالعات میکروسکوپی تهیه شد. یافته­ها: تعداد (0/67±4/32) و قطر (1/01±15/84) جزایر لانگرهانس و تعداد سلول‏های آسینی(4/01±47/32) در گروه دیازینون کاهش معنی ‏داری نسبت به گروه کنترل (به ترتیب 38/1±6/44 و 1/2±16/17و 7/06±50) نشان داد(0/05 p<). اما افزایش معنی داری بین پارامترهای مورد بررسی در گروه های دیازینون-عصاره، تمرین-دیازینون، تمرین- عصاره– دیازینون نسبت به گروه دیازینون مشاهده گردید(0/05 p<). نتیجه گیری: یافته‏ های این مطالعه نشان داد که عصاره مریم‏ گلی و تمرین اختیاری آسیب های بافت پانکراس ناشی از تزریق دیازینون را کاهش می دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مریم‏گلی، دیازینون، پانکراس، تمرین اختیاری

عنوان انگلیسی An Investigation of the Effects of Optional Exercise and Salvia Officinalis Extracts on Pancreatic Tissue Injuries in Rats Poisoned by Diazinon
چکیده انگلیسی مقاله BACKGROUND AND OBJECTIVE: Oxidative stress is the most common effect of diazinon on living organisms, which leads to the dysfunction and destruction of pancreatic tissues. In this study, we evaluated the effects of Salvia officinalis extracts and optional exercise on histological changes of the pancreas in rats poisoned by diazinon. METHODS: In this laboratory study, 35 male Wistar rats were divided into five groups, each consisting of seven rats: control, diazinon, diazinon-extract, exercise-extract and exercise-extract-diazinon groups. The exercise groups practiced on a spinning wheel for four weeks. The rats in the experimental groups received 200 mg of diazinon intraperitoneally once during the intervention. In addition, they received 100 mg of the extract for four weeks (five days a week). The rats were sacrificed 24 hours after the final injection. Pancreatic tissue sections were prepared for microscopic studies. FINDINGS: The number (4.32±0.67) and diameter (15.84±1.01) of the islets of Langerhans and the number of acinar cells (47.32±4.01) in the diazinon group showed a significant reduction, compared to the control group (6.44±1.38, 16.17±1.2 and 50±7.06, respectively) (p< 0.05). However, a significant increase was observed in the evaluated parameters in diazinon-extract, exercise-extract and exercise-extract-diazinon groups, compared to the diazinon group (p< 0.05). CONCLUSION: The findings of this study indicated that Salvia officinalis extracts and optional exercise could reduce pancreatic tissue damages, induced by diazinon injection
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Salvia Officinalis, Diazinon, Pancreas, Optional Exercise

نویسندگان مقاله اسماعیل فتاحی | e fattahi


آنا خشکفا | a khoskafa



نشانی اینترنتی http://www.jbums.org/browse.php?a_code=A-10-1674-2&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی ورزشی
نوع مقاله منتشر شده تجربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات