|
|
مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد ۱۶، شماره ۶، صفحات ۳۳-۴۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثر بربرین کلراید بر تقویت طولانی مدت(LTP) درشکنج دندانه دار موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین |
|
| چکیده فارسی مقاله |
سابقه و هدف: بربرین، آلکالوئیدی ایزوکوئینولین می‌باشد که در مطالعات اخیر آثار ضد‌دیابتی و آنتی‌اکسیدانی آن گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز بربرین بر شکل‌پذیری سیناپسی در ناحیه شکنج دندانه‌دار موش‌های صحرایی دیابتی‌شده با استرپتوزوتوسین می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به پنج گروه: کنترل، کنترل تیمار شده با بربرین (mg/kg100)، دیابتی و دیابتی تیمار شده با بربرین (mg/kg100و50) تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین با دوز mg/kg55، به‌صورت درون صفاقی القاء گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار بربرین با دوزmg/kg/day 100 و50 به‌مدت هفت هفته به‌صورت خوراکی انجام گردید. قندخون در هفته‌های 5،3،1 و7 پس از تزریق STZ با خون‌گیری از سیاهرگ دمی اندازه-گیری شد. آزمون ماز Y به منظور بررسی اثر بربرین بر اختلال حافظه‌ای و یادگیری ناشی از دیابت استفاده گردید. جهت ارزیابی اثر بربرین بر شکل‌پذیری‌سیناپسی، پتانسیل‌دراز‌مدت (LTP) در سیناپس‌های مسیر پرفورنت-شکنج‌دندانه‌ای ضمن القاء تحریک الکتریکی با فرکانس200هرتز در موش‌های‌صحرایی ثبت‌گردیده و دامنه پتانسیل پس‌سیناپسی تحریکی (fEPSP) و نیز نقطه اوج دامنه (PS)، با نرم‌افزارهای مربوطه آنالیز گردید. یافته ها: افزایش قندخون و کاهش وزن نمونه‌ها و حافظه فضایی کوتاه‌مدت در نمونه‌های دیابتی تحت درمان با بربرین، بهبود یافت (01/0P<). دامنه PSLTP در گروه دیابتی )12±112) در مقایسه با کنترل (14±192) به‌طور معنی‌داری کاهش و در گروه دیابتی تحت درمان با بربرین (mg/kg100) (10±192) در مقایسه با کنترل دیابتی )12±112) به‌طور معنی‌داری افزایش‌یافت (05/0P<). هم‌چنین شیب fEPSP LTPدر گروه دیابتی (6±121) در مقایسه با کنترل (11±167) به‌طور معنی‌داری کاهش و در گروه دیابتی تحت‌درمان با بربرین (mg/kg100) (3±147) در مقایسه با کنترل دیابتی (6±152) به‌طور معنی‌داری افزایش‌یافت (05/0P<). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که درمان با بربرین در روندی وابسته به دوز اختلال شناختی و الکتروفیزیولوژیکی را در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بهبود می‌بخشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Effect of Berberine Chloride on Long Term Potentiation (LTP) at Dentate Gyrus in Streptozotocin- Induced Diabetic Rats |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
BACKGROUND AND OBJECTIVE: Berberine, an isoquinoline alkaloid is reported to exhibit an anti-diabetic and antioxidant effect. Thus,this research study was conducted, for the first time, to evaluate the effect of berberine on synaptic plasticity at dentate gyrus (DG) of streptozotocin- induced diabetic rats. METHODS: In this study, the male Wistar rats (n=40) were randomly allocated into five groups: control, control berberine-treated (100mg/kg), diabetic, berberine-treated diabetic (50, 100mg/kg) groups. Diabetes was induced intraperinoneally administration at the dose of 55mg/kg. Berberine was orally administered at doses of 50 and 100mg/kg/day one week after STZ injection for a period of 7 weeks. Blood samples were taken from the tail vein 1, 3, 5, 7 weeks after STZ injection to measure blood glucose levels and Y maze task and passive avoidance test were used for assessment of learning and memory deficiency. Moreover electrophysiological evaluation including: field excitatory post-synaptic potentials (fEPSP) and Long-term potentiation (LTP) in perforate path-DG synapses was assessed in order to investigate the effect of berberine on synaptic plasticity. Field excitatory post-synaptic potential (fEPSP) slope and population spike (PS) amplitude were also measured. FINDINGS: Increased blood glucose, reduced weight and short-term spatial memory in diabetic rats treated with berberine were improved (p< 0.01). With respect to the control group (192±14), PS amplitude was significantly decreased in the diabetes group (112±12). In comparison to control group (112±12), chronic treatment with berberine (100mg/kg) (192±10) improved PS amplitude (p< 0.05). In addition fEPSP amplitude was significantly decreased in the diabetes group (121±6) in comparison to control group (167±11). In comparison to control group (152±6), chronic treatment with berberine (100mg/kg) (147±3) improved fEPSP amplitude (p< 0.05). CONCLUSION: This study showed that berberine treatment in dose dependent manner ameliorates memory impairment and improves synaptic plasticity in STZ diabetic rats. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
حمید کلالیان مقدم | h kalalian moghaddam
گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شاهرود (Shahrood university of medical sciences)
توراندخت بلوچ نژادمجرد | t baluchnejadmojarad
گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)
مهرداد روغنی | m roghani
مرکز تحقیقات فیزیولوژی اعصاب، دانشگاه شاهد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شاهد (Shahed university)
مهدی خاکساری | m khaksari
گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شاهرود (Shahrood university of medical sciences)
عبدالعزیز رونقی | a a ronaghi
گروه فیزیولوژی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)
مهناز مصری پورعلویجه | m mesripour alavijeh
گروه فیزیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی دامغان (Islamic azad university of damghan)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://www.jbums.org/browse.php?a_code=A-10-24-25&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
بیوشیمی |
| نوع مقاله منتشر شده |
تحلیلی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|