|
|
مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد ۵، شماره ۵، صفحات ۷۹-۸۳
|
|
|
| عنوان فارسی |
نگرش پزشکان عمومی مراکز بهداشتی درمانی استان گیلان در مورد آموزش طب سرپائی، ۱۳۸۱ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
سابقه و هدف: مهمترین وظیفه پزشکان عمومی اداره بیماران سرپایی در مطب یا مراکز بهداشتی درمانی می باشد و علیرغم اینکه نظرها امروزه به سوی آموزش طب سرپایی معطوف شده، اما آموزش فعلی، آموزش کلاسیک مبتنی بر بالین بیمار می باشد، لذا بر آن شدیم تا نظر پزشکان عمومی مراکز بهداشتی درمانی را که در اولین سطح ارجاع قرار دارند، نسبت به آموزش طب سرپایی جویا شویم. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، کلیه پزشکان عمومی مشغول به کار در مراکز بهداشتی درمانی استان گیلان در سال 1381 به تعداد 161 نفر مورد پرسش واقع شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه ای حاوی متغیرهای زمینه ای سن، جنس، سال فراغت از تحصیل، دانشگاه محل تحصیل و دارا بودن مطب خصوصی و 8 سوال نگرش، از نحوه اجرای طب سرپایی در طی دوره عمومی دکترای پزشکی جمع آوری شد. سپس داده ها با استفاده از آزمون X² تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در این مطالعه، 85 نفر (52.8%) نگرش مثبت و بقیه نگرش منفی نسبت به آموزش طب سرپایی داشته اند که ارتباط معنی داری بین نگرش پزشکان با سال فراغت از تحصیل، دانشگاه محل تحصیل و جنس وجود نداشته است. 139 مورد (86.3%) بیمارستان های دانشگاهی را به تنهایی جهت آموزش دانشجویان جهت طب سرپایی کافی نمی دانستند. پیگیری بیماران را در مراکز بهداشتی درمانی بیشتر از بیمارستان ها امکان پذیر می دانستند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که آموزش طب سرپایی در طی دوره عمومی به صورت مطلوب انجام نمی گیرد و جهت ارتقا کیفیت آموزش پزشکی نیاز به تغییر رویکرد از آموزش بیمارستانی به طب سرپایی می باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
طب سرپائی، پزشکان عمومی، مراکز بهداشتی درمانی، نگرش |
|
| عنوان انگلیسی |
General physicians attitudes towards ambulatory medicine training, Guilan Health Care Centers, 2002 |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Objective: Managing of outpatients in private clinics or health care centers is the most important task of general practitioners. Although more attention is now being paid to ambulatory medicine, its training is not only limited to hospital clinics but also is being thought improperly. The aim of this study was to investigate the attitudes of general practitioners towards ambulatory medicine training. Methods: In this cross sectional study, all of 161 general physicians working in the health care centers in Guilan province were interviewed. Data of sex, age, the university they graduated from, the data they graduated in, whether they work in private clinics and their attitudes towards current ambulatory medicine training were collected by questionnaires. Findings: The result showed that 85 (52.8%) of the subjects had a positive attitude towards ambulatory medicine training but no significant relationship was found between their attitude and the data of their graduating, the university they graduated from, sex and working in private clinics. One hundred and thirty-nine (86.3%) believed that university hospitals should not serve as the only training unit where ambulatory medicine is currently taught there, and health care centers and other clinics can be involved for this purpose. Conclusion: This study showed that more of the general physicians believed that ambulatory medicine training programs need major changes and a shift from besides teaching to ambulatory medicine is necessary. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
حیدرعلی موصلی | ha mooseli
علی داوودی | a davoodi
پویا نقش پور | p naghsh poor
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://www.jbums.org/browse.php?a_code=A-10-1370-226&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
بیوشیمی |
| نوع مقاله منتشر شده |
تحلیلی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|