|
|
مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۱۸-۲۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه اثر داروی بروموکریپتین با سلژلین در درمان بیماری پارکینسون |
|
| چکیده فارسی مقاله |
سابقه و هدف: پارکینسون بیماری دژنراتیو و نسبتا شایعی است که درمان های دارویی موجود می تواند از ناتوانی حرکتی این بیماران تا حدی جلوگیری کرده و آنها را بطور مستقل قادر به ادامه زندگی کند. داروهای زیادی در این بیماری استفاده می شود که در این مطالعه اثر دو داروی بروموکریپتین و سلژلین مقایسه می گردد. مواد و روش ها: در این مطالعه از بین بیماران مراجعه کننده به مطب، تعداد 77 نفر که 50 نفر مرد و 27 نفر زن با سن متوسط 65 سال بوده انتخاب و طی سه سال پیگیری شدند. بسته به نوع داروی تجویز شده، بیماران به سه دسته تقسیم شده اند که در هر سه گروه داروی لوودوپا و آرتان مشترک بوده ولی در گروه اول لوودوپا و آرتان بدون اضافه کردن داروی دیگری بوده و در گروه دوم سلژلین و در گروه سوم بروموکریپتین نیز وجود داشته است. ارزیابی وضعیت این بیماران طی ویزیت های دوره ای و نسبتا منظمی و بر مبنای UPDRS بوده است. یافته ها: در این بررسی بیماران گروه سوم (بروموکریپتین) نسبت به گروه اول از لحاظ وضعیت حرکتی شرایط بهتری داشته اند. گروه دوم (سلژلین) علیرغم شرایط نسبتا بهتر در ابتدا، به مرور زمان اختلاف آنها با گروه اول ناچیز گردید و از لحاظ عوارض جانبی بخصوص دیسکینزی نیز گروه بروموکریپتین عوارض کمتری داشته اند. نتیجه گیری: به همراه درمان با لوودوپا استفاده از داروی کمکی بروموکریپتین نسبت به سلژلین ارجح بوده و عوارض کمتری دارد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
پارکینسون، دیس کینزی، لوودوپا، سلژلین، بروموکریپتین |
|
| عنوان انگلیسی |
A comparison between Bromocriptine and Selegiline in treatment of Parkinsons disease |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Objective: Parkinson is a common disease that caused by degeneration of nigrostriatal dopaminergic pathways. Drug therapy can prevent movement disorders in patients and so they can do independently their daily activities. Many drugs are used for treatment for this disease. This study was done to compare the effect of bromocriptine and selegiline in Parkinsons disease. Methods: 77 outpatients (50 were male and 27 were female) with the mean age of 65 years were selected and followed for a three year period. The patients were divided into three groups: Levodopa and trithexyphenidyl were administered to all groups but in second and third groups they were given selegiline and bromocriptine, respectively. The patients were evaluated on the basis of United Parkinsons Disease Rate Scale (UPDRS) and consequent visits. Findings: In this study by considering motor scale, third group in comparison to first group was in a better condition. At first, second group (Selegiline) in comparison to first group was in a better condition but by passing a period of time this difference was statistically non-significant. The rate of side effects especially dyskinesia in third group was low. Conclusion: According to the results, bromocriptine as an adjunctive drug is used for treatment of Parkinsons disease with levodopa and in comparison to selegiline is more effective. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
علیجان احمدی آهنگر | a ahmadi ahangar
بابل، بیمارستان شهید یحی ینژاد، بخش مغز و اعصاب تلفن 7-2223594- 0111
سیدعلیرضا صدرایی موسوی | sar sadraei mousavi
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://www.jbums.org/browse.php?a_code=A-10-1370-148&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
بیوشیمی |
| نوع مقاله منتشر شده |
تحلیلی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|