مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد ۲۰، شماره ۱۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی اثرات ضدتشنجی هسپرتین در مدل حیوانی تشنج القا شده با پنتیلن تترازول
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: هسپرتین به عنوان فلاونوئید مهم مرکبات، دارای خواص فارماکولوژیکی متعددی از جمله اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی است. در این مطالعه، اثرات  هسپرتین بر رفتار تشنجی و عملکرد آن بر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و شاخص پراکسیداسیون لیپید در مدل تشنج القا شده با پنتیلن تترازول بررسی  شده است. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 35 سر موش NMRI در پنج گروه 7تایی کنترل، سالین و دوزهای 10، 20، 50 میلی گرم/کیلوگرم هسپرتین تقسیم شدند. حیوانات به مدت هفت روز و به صورت خوراکی مداخلات مورد نظر را دریافت کردند. در روز هفتم، سی دقیقه پس از گاواژ، تشنجات  با تزریق داخل صفاقی تک دوز پنتیلن تترازول با دوز 60 میلی گرم/کیلوگرم القا شد. پس از ثبت علائم رفتاری تشنج شامل تاخیر آغاز انقباضات میوکلونیک، تاخیر آغاز و طول دوره زمان تشنجات عمومی تونیک کلونیک و زمان مرگ، اندازه گیری ظرفیت تام آنتی اکسیدان(FRAP) و ماده واکنش پذیر اسید تیوباربیتوریک(TBARS) بافت هیپوکامپ انجام و مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: پیش درمان با هسپرتین به طور معنی داری سبب افزایش تاخیر زمانی آغاز انقباضات میوکلونیک (هسپرتین 50: 3/53±22 ثانیه، 0/032=p)و تاخیر آغاز تشنجات عمومی تونیک کلونیک (هسپرتین 10: 1/48±21 ثانیه، 0/0003p=؛ هسپرتین 20: 2/6±35/83 ثانیه،0/001 p=؛ هسپرتین 50: 2/3±34/5 ثانیه، 0/004 p=)گردید. اعمال هسپرتین در دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت معنی داری سبب کاهش مقادیر TBARS در مقایسه با گروه سالین (0/003p<) و دوزهای 20 و 50 میلی گرم/کیلوگرم هسپرتین (0/0001p<) گشت. هیچ­گونه تفاوت معنی داری در سطوح FRAP بین گروه های مختلف آزمایش مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه بیانگر این است که هسپرتین ممکن است به عنوان درمان کمکی در بیماری صرع موثر باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هسپرتین، تشنج، پنتیلن تترازول
عنوان انگلیسی Anticonvulsant effects of hesperetin in animal model of pentylenetetrazole-induced-seizures
چکیده انگلیسی مقاله Background and objective: Hesperetin as the main flavonoid in citrus possesses various pharmacological properties including anti-oxidant and anti-inflammatory effects. In this study, the effects of hesperetin on seizures behavior and its function on total antioxidant capacity and lipid peroxidation has been investigated in pentylenetetrazol (PTZ)-induced seizures model. Materials and methods: In this experimental study, thirty-five mice were divided into 5 experimental groups as control, saline and hesperetin at doses of 10, 20 or 50 mg/kg. Animals received orally the related interventions for 7 days. On day 7, 30 minutes after oral gavage, convulsion was induced by single intraperitoneal (i.p.) injection of PTZ at dose of 60 mg/kg. After recording of convulsion behaviors including latency to myoclonic jerks, latency and duration of generalized tonic-clonic seizures, time to death, measuring of Ferric Reducing Antioxidant Power (FRAP) and Thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) carried out in hippocampus tissues. Findings: Pretreatment with hesperetin at dose of 50 mg/kg significantly increased the latency of myoclonic jerks (hesperetin 50: P=0.0323) and generalized tonic-clonic seizures (hesperetin 10: P= 0.0003, hesperetin 20: 0.0017, hesperetin 50: P=0.0040). Hesperetin application at dose of 10 mg/kg significantly reduced the levels of TBARS compared to control group. Any significant difference in FRAP levels was not observed between different experimental groups. Conclusion: The results of study indicate that hesperetin might be effective as supplementary treatment in epilepsy disorder.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Hesperetin, Convulsion, Pentylenetetrazol
نویسندگان مقاله سعیده برادران | S Baradaran


مریم قاسمی کاسمان | M Ghasemi-Kasman


آناهیتا ابراهیم پور | A Ebrahimpour


سید راحله احمدیان | SR Ahmadian


مهدی پورامیر | M Pouramir


نشانی اینترنتی http://jbums.org/browse.php?a_code=A-10-2504-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی
نوع مقاله منتشر شده تجربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات